It's all about love...
Bila kita kate 'I'm in love', adakah kte btul2 cintakan dia?
Or just anggap dia sebagai org yg dpt kte luahkan segala masalah kte?
Bila kite kate "Im in love', adakah kte sanggup susah dan senang bersama?
Atau kte akan berpaling kepada yg mampu berikan kesenangan pd kte semata?
Bila kite kate 'I'm in love', adakah kite hanya cintakan baik nya sahaja?
Namun bile kte lihat yg buruk....lupe trus pd kebaikannya?
Bila kita jatuh cinta dlm keadaan sebegini? Adakah kte akan mengambil keputusan utk berkahwin dengannya? Sehidup semati...dan mencemari erti cinta itu?
tidakkah kte terfikir...hidup yang akan ditempuhi di alam perkahwinan?
berhadapan dengan baik dan buruknya? Tidur ditemaninya saban malam....
Adakah kte sanggup berjanji untuk mengahwininya namun pd masa yg sama kte letakkn harapan juga kpd yg lain...dan katakannya kte serahkan semuanye kpd Tuhan?
Tuhan mmg yg tentukan ms dpan kite...jodoh..dan ajal kte....
namun...
jika kite cinta,kta perlu yakin pd cinta kita....dan brlah serahkn pd takdir Allah.
Tak perlu la cinta...tp mata mencari org yg lebh baik...kemudian ltakkn semuanya untuk ketentuan Tuhan...
kita mmg mengharap yg terbaik..tp baikkah kite untuk mencari lelaki sempurna namun tidak menghargai cinta itu sendri...
Terdesakkah kita mencari cinta?
Soalan saya...adakah semudah itu cinta kita?
Adakah serapuh itu keyakinan kita pada cinta kita?
Tepuk dada..tnye la hati..
Sekian
~Mysa~
Mazhab (Sosiologi) Pendidikan: Punca Kita Sukar Sependapat
-
Pendahuluan Mengapa perbincangan tentang pendidikan sering kali menimbulkan
perbezaan pendapat? Sudah tentu, ini bermula daripada perbezaan di antara
penda...